انواع طرح‌های مینا

مینای خانه بندی یا حجره بندی
در این روش، مینا به وسیله مفتول های فلزی که روی سطح کار لحیم می شوند پدید می آید. سپس فضای بین سیم ها به وسیله رنگ های مینایی پر می شود. آنگاه برای جلوگیری از سیاه نشدن مفتول ها سطح کار را با یک لعاب مینایی بی رنگ می پوشانند و در آخر مینا را در کوره مخصوص می برند. البته امروزه از این شیوه کمتر استفاده می شود. مفتول ها را پس از حرارت دادن پولیش می دهند. در این نوع مینا برای براق شدن سیم ها باید ترکیبی از هنر میناکاری و ملیله را با هم ادغام کرد. البته برای لحیم کاری مفتول ها حتما باید از لحیم نقره استفاده شود. زیرا اگر از لحیم های دیگر استفاده شود امکان جدایی مفتول ها وجود دارد.
مینای برجسته

مینای شکری

در این نوع مینا، اسکلت مس را با لعاب رنگی پوشش می دهند. این نوع لعاب قبلا نیز وجود داشته است. ولی امروزه مس را با لعاب سفید پوشش می دهند همانند همان مراحلی که در مینای نقاشی ذکر شد. سپس با رنگ دلخواه (رنگ الوان یا رنگ نقاشی) تمام سطح لعاب را رنگ می کنند و ان را داخل کوره حرارت می دهند. سپس جسم رنگی آماده شده را با مداد سفید طراحی می کنند و با موادی که اشاره خواهد شد عملیات بعدی را انجام می دهند.

طرز تهیه

مقداری پودر رنگ لعاب سفید را در یک ظرف مسی بدون لعاب ریخته، حدود 10 الی 15 دقیقه داخل کوره قرار می دهند. رنگ لعاب داخل ظرف مسی حالت چینی به خود می گیرد. با ضربه زدن به پشت ظرف مسی، لعاب جمع شده در داخل، از ظرف خارج می شود. لعاب مذکور را درون هاون برنجی قرار داده، می کوبند تا خرد شود و حالت زبری پیدا کند. سپس این خرده ها را از سرند می گذرانند. این عمل را دو بار انجام می دهند تا دانه های شکری شکل اش را جدا کنند. همچنین می توان شیشه های رنگی مختلف را خرد کرد و بر روی تخته ی نسوز قرار داد. سپس با قلم بر روی محل های مورد نیاز از این محلول قرار داده، با انبرک یا پنس گوی های آماده را روی محل قرار می دهند تا کاملا بر روی جسم مینایی چسبیده شود. پس از این مرحله با قلم مو روی طرحی را ، که قبلا بر روی ظروف طراحی شده بود، با محلولی که از پودر رنگ لعاب و روغن برزک درست شده نقاشی می کنند. سپس لعاب های شکری را، که قبلا آماده شده، بر روی ظرف می پاشند. تا لعاب های شکری روی قسمت هایی که قبلا به صورت چسبیده در آمده قرار گیرد. پس از این مرحله می توان مابین نقش و نگار ها را طلاکاری کرد و داخل کوره قرار داد. البته اگر جسم مذکور زیاد حرارت ببیند این حالت شکری از بین می رود. بنابراین برای اینکه حالت شکری حفظ شود باید در حرارت دادن این گونه اجسام مینایی دقت لازم صورت گیرد. امروزه این نوع مینا کمتر ساخته می شود.